‘Elke dag tekenen is een genot’
Hellboy, de creatie van striptekenaar Mike Mignola, is een van de origineelste striphelden van het moment. „Ik heb een grote collectie folklore bijeengesprokkeld.”
Breda, 12 maart. Al ruim zestien jaar vecht Mike Mignola’s creatie Hellboy in zijn strips tegen monsters en nazi’s. De avonturen van de roodhuidige demon met stenen rechterhand zijn verfilmd, tot een computergame verwerkt en sinds kort ook op de iPhone te lezen. Deze maand zijn de eerste twee bundels, Kiem van het kwaad en De duivel ontwaakt, in het Nederlands verschenen. Ter gelegenheid daarvan was de Amerikaan Mignola afgelopen weekeinde te gast bij een stripbeurs in Breda.
Hellboy is geen standaard superheld als Superman of Spider-Man, maar een monster uit de hel die tegen andere griezels vecht. De verhalen verraden een voorliefde voor volkslegenden en mythes.
„Dat klopt. Ik heb in de afgelopen 25 jaar een gigantische verzameling boeken over folklore bijeengesprokkeld”, vertelt Mignola. „Als ik rondkijk in mijn studio, zie ik alleen maar boeken met volksverhalen. De sectie van Scandinavische boeken is al zo groot”, zegt hij terwijl hij zijn handen ver uit elkaar houdt. „Als ik naar een rij boeken kijk, denk ik: volgens mij zitten daar 25 Hellboy-verhalen in. Dan kijk ik naar mijn boeken over Mexico: ook weer tien verhalen.”
Mignola was jarenlang de enige die zijn stempel op Hellboy drukte: hij schreef het scenario en tekende de strip. Maar toen Mignola merkte dat hij in de Hellboy-strip te weinig ruimte had voor Hellboy’s collega’s, besloot hij tot een spinoff-serie, B.P.R.D. (een afkorting van Hellboy’s werkgever ‘Bureau for Paranormal Research and Defense’). „De verhalen over die personages moeten ook verteld worden en bij John Arcudi konden ze terecht.” Mignola schrijft de serie samen met Arcudi, medebedenker van de later met Jim Carrey verfilmde strip The Mask.
Tijdens de productie van de twee Hellboy-films, had Mignola zelfs geen tijd meer om de Hellboy-serie te tekenen. Mignola koos uiteindelijk tekenaar Duncan Fegredo. „Ik wilde iemand met een vergelijkbare stijl, maar niet iemand die me simpelweg imiteerde.” Mignola’s onconventionele en hoekige stijl kenmerkt zich door de suggestie van het weglaten, terwijl Fegredo gedetailleerder tekent en meestal binnen de strookjes blijft.
Je zou kunnen zeggen: als je geen tijd hebt om zoveel strips te tekenen, doe het dan niet. „Maar dan zouden er geen strips uitkomen in de tijd dat ik aan de films werkte. En ik wilde niet dat de lezers gingen denken dat ik alleen nog maar films wilde maken.” Mignola wilde niet achter gaan lopen met zijn stripverhalen, omdat regisseur Guillermo del Toro in de film een andere draai aan het verhaal had gegeven. De romantische klik in de film tussen Hellboy (Ron Perlman) en het personage Liz Sherman (Selma Blair), bestaat bijvoorbeeld niet in de strip. „Dus er moesten nieuwe strips verschijnen waarin ik de lezers uitlegde wat de echte versie van het verhaal was.”
Dat verhaal heeft ook een duidelijk einde, vertelt Mignola. „Ik zeg niet hoe, maar wat op komst is in de nieuwe Hellboy- en B.P.R.D.-verhalen zal deze personages en hun wereld radicaal veranderen. Dit is niet Marvel Comics, of DC Comics, waar alles altijd weer terug gaat naar hoe het was.” Mignola doelt op het vele sterven en terugkomen uit de dood in de strips van Marvel en DC. Superman, Jean Grey (X-Men), Captain America, ze zijn allemaal wel eens doodgegaan en weer tot leven gebracht.
Een derde Hellboy-film zit er overigens voorlopig niet in, Mignola concentreert zich op de strips. „De afgelopen weken heb ik me alleen bezig gehouden met het tekenen van drie korte verhalen. Elke dag was een genot!” De drie verhalen komen later dit jaar uit. Het zijn geen Hellboy-verhalen, maar een vervolg op het humoristische The Amazing Screw-On Head, over een robot met een verwijderbaar hoofd, dat opdrachten uitvoert voor president Lincoln.
Gepubliceerd op 12 maart 2010 in NRC Handelsblad en op 15 maart 2010 in nrc.next.
Peter Teffer 