Adam Farkas is sinds 1 februari de baas van AFME, de belangrijkste lobbyclub van de financiële sector in Brussel. Een dag eerder was hij nog directeur van de Europese Bankenautoriteit. De betrokken instanties verzekeren dat Farkas zijn voorkennis en adresboekje niet zal misbruiken om de banken te helpen, maar wat zijn die beloftes waard? Dit artikel voor Follow the Money is een geactualiseerde en bewerkte voorpublicatie van Het lijkt Washington wel: Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben.
Het lijkt Washington wel
Het lijkt Washington wel: waar komt die titel vandaan?
Vijfenvijftig jaar geleden, op 13 maart 1965, verscheen een artikel in het Limburgs Dagblad over ‘pressure groups’ in Brussel. De journalist signaleerde dat er steeds meer van dergelijke belangenclubs – die we tegenwoordig lobbygroepen zouden noemen – waren gekomen. Hij of zij (er staat geen naam bij) citeerde een niet nader geïdentificeerde Amerikaan die Brussel bezocht: ‘Het lijkt Washington wel’.
Het artikel is online beschikbaar op de website Delpher.nl, een initiatief van de Koninklijke Bibliotheek.
Het boek Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben is verschenen op 12 maart 2020 en hier te bestellen!
Voorpublicatie: Hoe de autolobby de eerste slag in de CO2-strijd verloor
Samsom (ex-Greenpeace) ontmoet vooral Shell, Schiphol en andere bedrijfslobbyisten
Voormalig Greenpeace-activist en PvdA-leider Diederik Samsom heeft sinds hij bij de Europese Commissie werkt vooral gesprekken gevoerd met bedrijfslobbyisten. 35 van de 56 bijeenkomsten die hij heeft laten registreren (meer dan 60 procent), waren met ‘corporate’ lobbyisten. Het aandeel gesprekken met ngo’s lag op 16 procent (9 van de 56 bijeenkomsten).
Die cijfers komen van de website Integrity Watch van Transparency International EU. Die site werd deze week opnieuw gelanceerd naar aanleiding van de eerste honderd dagen van de nieuwe Commissievoorzitter Ursula von der Leyen. Integrity Watch ordent de gegevens over lobbyontmoetingen die de Europese Commissie zelf heeft geregistreerd en maakt ze gemakkelijker doorzoekbaar. TI publiceerde daar maandag een eigen analyse over, waarin het erop wees dat het aandeel ontmoetingen met ngo’s was gestegen. Het totale aantal lobbybijeenkomsten tijdens de eerste honderd dagen was vergelijkbaar met de eerste honderd dagen onder voorzitter Jean-Claude Juncker (1.400 à 1.500). Het aandeel van gesprekken met ngo’s was gestegen van 18 procent naar 27 procent. Lees verder
Boekpresentatie: nog een paar plaatsen beschikbaar!
Komende donderdag 12 maart presenteer ik mijn nieuwe boek bij debatcentrum SPUI25 in Amsterdam. Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben verschijnt diezelfde dag, en gaat over hoe lobbyen in de EU werkt. Ik ga in gesprek met associate professor Marcel Hanegraaff, lobbyist Jo Swabe en moderator Wilma Haan. Zo’n honderd mensen hebben zich al aangemeld, maar er zijn nog een paar (gratis) plaatsen beschikbaar. Meld je dus snel aan!
Mocht je er niet bij kunnen zijn, dan kun je natuurlijk ook het boek alvast online bestellen.
Vijftien jaar waakzaamheid tegen de tabakslobby
Er is er één jarig, hoera, hoera! Vandaag precies vijftien jaar geleden is het Wereldgezondheidsorganisatie Kaderverdrag inzake tabaksontmoediging in werking getreden. Bij dit verdrag (in het Engels: Framework Convention on Tobacco Control, FCTC) zijn zowel Nederland als individueel land als de Europese Unie aangesloten. Het is een uniek verdrag, waarin staat dat overheden ‘waakzaam’ moeten zijn ‘ten aanzien van pogingen van de tabaksindustrie om inspanningen ten behoeve van tabaksontmoediging te ondermijnen of te ontkrachten’. Ik besteed in mijn boek Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben een hoofdstuk aan de totstandkoming van het verdrag en bespreek hoe het tot nu toe wordt nageleefd.
Het lijkt Washington wel: ‘must-read’
De ervaren EU-correspondent voor de Volkskrant, Marc Peeperkorn, las het manuscript van mijn nieuwe boek al. Zijn oordeel:
‘Zo vasthoudend en nauwgezet als Teffer journalistiek bedreef in Brussel, zo indringend en scherp beschrijft hij het lobbyen in Brussel. De lobby niet als bedreiging maar als een gegeven dat waakzaamheid vergt. Een must-read over hoe Europese wetgeving tot stand komt.’
Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben verschijnt op 12 maart en is nu al te bestellen!
Interview in BRUZZ over mijn nieuwe boek
Het eerste interview naar aanleiding van mijn nieuwe boek is achter de rug. Het Brusselse medium BRUZZ kwam op bezoek. Ik vertelde ze: ‘Je kunt het de lobbyist niet kwalijk nemen dat hij zijn werk in het voordeel van zijn belangengroep doet. Het is aan de politicus om een besluit te nemen, nadat het hele pallet aan belangen werd gehoord. En dat besluit moet het publieke belang dienen.’ Lees het interview op de website van BRUZZ.
Het boek Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben verschijnt op 12 maart 2020 en is nu al te bestellen!
EU-Ombudsman onderzoekt draaideur naar bankenlobby
De Europese Ombudsman onderzoekt de overstap van een hoge EU-ambtenaar naar de lobbywereld. Adam Farkas, tot 31 januari hoofd van de Europese Bankenautoriteit (EBA), treedt op 1 februari in dienst bij AFME, een lobbyclub die de belangen vertegenwoordigt van de financiële sector. Vorige week nam het Europees Parlement al een kritische resolutie aan over dit meest recente voorbeeld van de zogeheten ‘draaideur’ tussen de Europese politiek/ambtenarij en het bedrijfsleven.
Meer over de draaideur tussen politiek en bedrijfsleven in mijn nieuwe boek Het lijkt Washington wel. Hoe lobbyisten Brussel in hun greep hebben. Het verschijnt op 12 maart 2020 en is nu al te bestellen!
Europees Parlement keert zich tegen ‘lobbydraaideur’ (bij anderen)
Het Europees Parlement heeft vandaag in een resolutie zijn zorgen geuit over de overstap van een hoge EU-ambtenaar naar de lobbywereld. Adam Farkas is tot 31 januari hoofd van de Europese Bankenautoriteit (EBA). De dag daarna begint hij een nieuwe baan bij AFME, een lobbyclub die de belangen vertegenwoordigt van de financiële sector. Het is het meest recente voorbeeld van de zogeheten ‘draaideur’ tussen de Europese politiek/ambtenarij en het bedrijfsleven. Over dergelijke draaideurkwesties met leden en werknemers van het Europees Parlement zei de resolutie overigens niets. De resolutie werd met handopsteken aangenomen.
